Giethoorn Tarihi

Giethoorn Tarihi | Giethoorn köyü, “Ulusal Park De Wieden”ı Koruma Birliği’nin en geniş arazilerinden birinin üzerinde yer almaktadır. “Weerribben” ile birlikte Fenland’ın devamının en geniş bölümünü oluşturur.

Çok eski zamanlarda bataklık kömürü toplayıcıları topraktan kömür alır, kömürü kurumaya bırakır ve sonra keserdi. İki büyük selde (1776 ve 1825) bu dayanıksız kurutma alanları sular altında kaldı ve göller Giethoorn’un etrafında yükseldi.

Turba taşımak için Giethoorn’un köy yapısına uygun hendekler ve kanallar kazdılar. Giethoorn’da geleneksel ulaşım için kullanılan el yapımı ahşap tekne “Gieterse Punter”dir. (Küçük bir yelkenli tekne) Bugünlerde ise bir “fısıltı botu” var. Kolay kullanımlı, çevre dostu, gürültüsüz bir elektrikli versiyon.

Ayrıca Giethoorn, kano gezileri yapmak için mükemmel bir başlangıç noktasıdır. Giethoorn’u sudan izlemek için bir başka olasılık ise; üstü kapalı tekne ile yolculuktur. Köyde bir dizi özel müze bulunmaktadır. Çeşitli sanat eserleri görmek isterseniz, Giethoorn’un sanat galerilerine gidebilirsiniz. Bu sanat galerilerinde bir sürü farklı sanat eseri bulacaksınız. Ayrıca sanatçıları, sanatlarını icra ederken görebileceksiniz.

Yaz aylarında ziyaretinizi özel etkinliklerle birleştirebilirsiniz. Müzikal veya kültürel olarak.

Kışın “West Overijssel” bölgesi, Hollanda’nın en iyi paten alanlarından birisidir. Buz sizin eşsiz yerlere ulaşmanızı sağlayacak… Giethoorn’da bir gün veya daha uzun kalmak için birçok nedeniniz bulunmakta!

De Weerribben-Wieden Milli Parkı

“De Weerribben-Wieden Milli Parkı”, eskiden küçük bir insan nüfusu tarafından büyük ölçüde kazılmış bir turba kazım alanıydı. Turba, son buzul çağından sonra ortaya çıkışı arttı. Dünyadaki sıcaklık yükseldiğinde ve buz eridiğinde, su bitkilerinin ve kıyı bitkilerinin büyüdüğü büyük sulak alanlar ortaya çıktı. Oksijeni bitmiş asitli suda bitkiler öldü.

Yüzyıllar geçmesi sonucunda kalın bir turba tabakası oluştu. Orta çağda, kuru turbaların yakıt olarak kullanılabileceği biliniyordu. Buna “Torf” deniyordu. Yüzyıllar boyunca turba kazımı, sakinlerin ana kazanç kaynağıydı. Turba, çamurun kuruduğu dar bir şeride paralel olarak uzun çizgiler halinde taranıyordu. Çamur şeritlerine “kaburgalar” veya “arazi şeritleri” denirdi. Turba kazmının ilk zamanlarında, şiddetli bir fırtınada çok büyük sıkıntı yaşadılar.

Turbalar

Turbalar sürüklendi. Bu ise, Milli Park’ın bir parçası olan “De Wieden” de bulunan büyük su birikintileri yarattı.

1920 yılına kadar turba kazımı bölge için büyük önemini korumaya devam etti. Daha sonra kullanılabilir (işe yarayan) turba bitti ve turba çıkarımı kârsız hâle geldi. Yerel nüfus yavaş yavaş kamış ve saman elde etmeye başladı. Geliri şeritler boyunca yine saz yatakları gelişti. Sonucunda sucul ve kıyısal bitkiler yetiştirildi. Rietland (Hollanda’da bir yer) yönetimi önemli bir gelir kaynağı oldu.